Το Σάγκα, είναι ένα ορεινό χωριό της Μαντινείας (υψόμετρο 750 μ.), χτισμένο αμφιθεατρικά στην πλαγιά του Λυρκείου όρους (στους πρόποδες του Γούπατου), 22 χιλιόμετρα Β.Α. της Τρίπολης και κοντά στα σύνορα με την Αργολίδα. Υπάγεται στο Δήμο Τριπόλεως με έδρα την Τρίπολη, από την οποία απέχει 20 χλμ.

Είναι ένα ιδιαίτερα φροντισμένο χωριό και παρέχει δείγματα παραδοσιακής, λιτής αρχιτεκτονικής, με παλιά πετρόχτιστα σπίτια, (έργα παραδοσιακών μαστόρων με μεράκι), πολύ καλά συντηρημένα ή αναπαλαιωμένα. Ανάμεσα στα κατοικημένα σπίτια χάσκουν βέβαια και μερικά χαλάσματα ερειπωμένων σπιτιών, και αυτά όμως με φανερά τα σημάδια μιάς θαυμάσιας πέτρινης κατασκευής, μιάς παλιάς ζεστασιάς…

View Larger Map

Το Σάγκα έχει μια μαγευτική, πανοραμική θέα στο Μαντινειακό λεκανοπέδιο τόσο προς την πλευρά του Αρτεμίσιου Όρους όσο και νότια όπου απλώνεται ο κάμπος του το περίφημο «Αργόν Πεδίον» των αρχαίων Μαντινέων σύμφωνα με τον περιηγητή Παυσανία.

Ο κάμπος αυτός, το «Αργόν Πεδίον» όπως και παλαιότερα έτσι και στις μέρες μας πολλές φορές μένει ακαλλιέργητος για κάποιους μήνες αφού κατακλύζεται από τα νερά που στραγγίζουν, μέσω πηγών και χειμάρρων, από τα γύρω βουνά Αρτεμίσιο – Λύρκειο- Αρμενιά. Ένα μεγάλο μέρος δε του νερού που συγκεντρώνεται στον πλημμυρισμένο κάμπο εκβάλλεται στον Ανάβαλο Αργολίδας μέσω της Καταβόθρας της Νεστάνης.

Όπως και στην υπόλοιπη Αρκαδία, κυρίως στις δεκαετίες του ΄50 και του ’60 ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού μετανάστευσε στο εξωτερικό (Αμερική, Καναδά, Αυστραλία) και εσωτερικό με αποτέλεσμα να εγκαταλειφθούν πολλά σπίτια και καλλιέργειες.

Σήμερα, με 180 περίπου κατοίκους, το Σάγκα εξακολουθεί να παραμένει ένα όμορφο Χωριό, πραγματικό στολίδι της ευρύτερης περιοχής της Μαντινείας, αφού τόσο οι φυσικές ομορφιές του όσο και η αυθεντικότητα και φιλοξενία των ανθρώπων του διατηρούνται μέσα στο χρόνο αναλλοίωτες.
Το Χωριό Σάγκα στη σημερινή του θέση πιθανολογείται ότι δημιουργήθηκε γύρω στο 1500 μ.Χ.
Σύμφωνα με κάποια παράδοση ιδρύθηκε από έναν Μπέη με το όνομα Σάγκας που εξουσίαζε την περιοχή, ο οποίος έφερε και εγκατέστησε, εκτός των ντόπιων, κατοίκους από τα γύρω χωριά της Αρκαδίας και Αργολίδας.
Όπως και να ‘χει η ιστορία, φαίνεται ότι εδώ στη σημερινή του θέση, φώλιασαν τα όνειρα των πρώτων οικιστών αναζητώντας έναν ανόθευτο τόπο μόνιμης κατοικίας με την ασφάλεια του απόρθητου, αφού οι επιδρομές των εχθρών στις γύρω περιοχές αλλά και γενικότερα στην Μαντινεία και Αρκαδία ήταν για αιώνες πολλές και ασταμάτητες.